အတုျမင္အတတ္သင္

အေသ၀နာစ ဗာလာနံ

ဧတံ မဂၤလမုတၱမံ။

လူမိုက္ႏွင့္ မေပါင္းသင္းျခင္းသည္ ျမတ္ေသာမဂၤလာပါတဲ့……။

လိုဏ္ေခါင္းကို ဘယ္လိုတူးမယ္….လူကိုသက္ၿပီးမွ ပစၥည္းခိုးသင့္တယ္…စသည္စသည္နဲ႔ ခိုးသူေတြညေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားလာေရာက္တုိင္ပင္ၾကေလရဲ႕။ သူတို႔ေျပာေနတဲ့ အသံေတြကို မဂၤလာဆင္က တိုင္ပင္တိုင္းၾကားရတာေပါ့။ ဒီေတာ့ ဆင္မင္းက သူ႔ကိုလာသင္ေပးေနတယ္မွတ္ထင္သြားေလရဲ႕။ ဆင္မင္း စိတ္ထဲမွာ ခိုးသူတို႔စကားေတြ ႀကီးစိုးလို႔ေနတာေပ့ါ။ ဒီေတာ့ ဆင္မင္းက အနားကပ္လာေသာ ဆင္ဦးထိန္းကို ေဆာ္လိုက္တာ ပြဲခ်င္းပီးသြားတယ္။ ျမင္သူတိုင္းကို ရန္သူထင္ေနေတာ့တာေပါ့။ ဒီအေၾကာင္းကို ပညာရွိအမတ္ထံ ေျပာျပၾကရေတာ့တာ။ ပညာရွိအမတ္က အေၾကာင္းအရာအားလံုးကို စံုစမ္းၾကည့္ေတာ့ ဆင္မင္း အတုယူမွားေနတာကို သိသြားေတာ့တယ္။ ဒီေတာ့ ပညာရွိအမတ္က သူေတာ္ေကာင္း သမဏ ျဗဟၼဏေတြကို ပင့္ေဆာင္ၿပီး တရားဓမၼေဆြးေႏြးေစလိုက္မွ သူေတာ္ေကာင္းစကားေတြ ၾကားနာရၿပိး  ဆင္မင္းက အရင္လိုျပန္ၿပီးေတာ့ ယဥ္ေက်းသြားေတာ့တာေပါ့။

         

          ဒီအအေၾကာင္းအရာေတြကို ဖတ္ၿပိးေတာ့ အေတြးေလးေတြ၀င္လာခဲ့တယ္။ အစက ယဥ္ေက်းပါသည္ ဆိုေသာ ဆင္မင္းသည္ပင္ ပတ္၀န္းက်င္ေၾကာင့္အေရာင္ေျပာင္းလဲသြားတတ္တာ။ အရိိုင္းဓာတ္ေတြ လႊမ္းသြားတာ။ အတုျမင္ အတတ္သင္လို႔ေပါ့။

          အခုေဖစ္ဘြတ္ေပၚမွာလည္း ေကာင္းတာေတြေရာ မေကာင္းတာေတြေရာ ႀကံဳေတြ႔ေနၾကရတာပါပဲ။ တစ္ပုိင္းေၾကာင္ က်က္စာရရုံႏွင္႕
ခက္ပါလွ သေဘာဥာဏ္၊
ထက္မာန အေျပာသန္တယ္ ေဒါသမာန္ထူပြား၊
ေစာဒက တုဘက္လာလ်ွင္ သူ႕ထက္ငါ ျငင္းတဲ႕ လူစား…………

မေျပာပေလာက္တဲ့ စာေပဗဟုသုတေလးကို (လူ႔အခြင့္ေရးခ်ိဳးေဖာက္တာ)ေပၚလစီစကားလံုးလွလွေလးေတြနဲ႔ေရာယွက္ၿပီး အမ်ိဳးဘာသာ၊ သာသနာအတြက္ ဆူးေျငာင့္ခလုတ္ျဖစ္ေနတဲ့သူေတြရဲ႕ စကားလံုးေတြကိုပဲ အလြမ္းမိုးခံေနၾကမည္လား။

            ကမၻာတည္သေရြ႕ ျမန္မာဆိုတာရွိရမယ္၊ ဗုဒၶဘာသာဆိုတာရွိရမယ္ ဆိုတဲ့ ေရရွည္ အေတြးအျမင္ေတြနဲ႔ တူးေဖာ္တည္ေဆာက္ေနတဲ့ သူေတာ္ေကာင္းေတြရဲ႕စကားကိုပဲလိုက္နာၾကမည္လား။ မိမိဘ၀ကို မိမိတည္ေဆာက္တတ္ႏိုင္မဲ့ ဥာဏ္ေတြလည္လိုပါတယ္(အတၱသမာပဏိဓိေပါ့)။ေသြးေျပာေသာစကားကို ၾကားနာတတ္တဲ့ ပကတိနား၊ ဥာဏ္နားရွိဖို႔လိုေနၿပိေနာ္။အတုယူမမွားဖို႔ေတာ့လိုေနၿပီ။

            မဂၤလာဆင္မင္းဟာ ပညာရွိအမတ္ဟူေသာ သပၸဳရိသူပနိႆယ=သူေတာ္ေကာင္းကို မီွ၀ဲဆည္းကပ္ျခင္းေၾကာင့္ အကုသိုလ္မ်ား ထပ္မျဖစ္ပြားခဲ့ေတာ့။

ဆိုေတာ့ ကိုယ္ေတြလည္း ဘယ္လိုပုဂၢဳိလ္မ်ိဳးကိုဆည္ကပ္ၾကမလဲ။ အေလးနက္စဥ္းစားရမွာက ကိုယ္လုပ္တဲ့ လုပ္ငန္းတစ္ခုက ပစၥပၸန္ သံသရာႏွစ္ျဖာအက်ိဳးကို ေျခာက္လန္႔ေနမဲ့ အလုပ္မ်ိဳးမျဖစ္ဖို႔ လိုတယ္ဆိုတာပါပဲ။

          ဒီေတာ့….ပ႑ိတာနဥၥ၊ ေသ၀နာ။ ဧတံ မဂၤလမုတၱမံ။ ပညာရွိကို ဆည္းကပ္မွီ၀ဲျခင္းသည္ မဂၤလာ ဆိုတဲ့မဂၤလာတရားကိုလိုက္နာဖို႔လိုလာၿပီး။ သို႔မွသာ ပစၥပၸန္တမလြန္ ဘ၀ေတြလွေနမည္မဟုတ္ပါလား….။

          မေကာင္းေသာ အရာေတြကို ျမင္၊ၾကားၿပီး အတုျမင္ အတတ္သင္မျဖစ္ရေလေအာင္ ကိုယ္ေတြဘ၀ေတြကို စစ္မွန္ေသာ လမ္းေၾကာင္းကို ညႊန္ျပႏိုင္ေသာ ပညာရွိေတြကို ဆည္းကပ္ႏိုင္ၾကပါေစ….

ပစၥပၸန္တမလြန္ ဘ၀ေတြလွပၾကပါေစ………….ဆႏၵမြန္ျဖင့္……………(မိုးညြတ္ခ)

         

          မဟိဠွွမုခဇာတ္ေတာကို ခံစားမွီျငမ္းပါသည္……….

မ်ိဳးခ်စ္စိတ္ဓာတ္ႏွင့္ အခြင့္အေရးခ်ိဳးေဖာက္မႈ

ကမၻာဦးအခါ ငွက္ေတြက ေရႊဟသၤာေတြကုိ မင္းအျဖစ္ တင္ေျမွာက္ၾကပါတယ္တဲ့။ ဟသၤာမင္းမွာက တစ္ဦးတည္းေသာ သမီးပ်ိဳေလးရွိပါတယ္။ ေရႊဟသၤာမင္းက တစ္ဦးတည္းေသာ သမီးေလးကို အလြန္ခ်စ္ျမတ္ႏိုးတဲ့အတြက္ ၾကင္ေဖာ္ေရြးခ်ယ္ခြင့္ ေပးထားလိုက္ပါတယ္။ ဟသၤာမင္းရဲ႕ဖိတ္ေခၚမႈေၾကာင့္ ငွက္မ်ားအားလံုး ဟိမ၀ႏၱာေတာင္ေက်ာက္ဖ်ာႀကီးေပၚမွာ စည္းေ၀းၾကပါတယ္။

          ငွတ္အေပါင္းတို႔ရဲ႕ အလယ္မွာ ဟသၤာပ်ိဳမေလးက ပတၱျမားအဆင္းႏွင့္တူေသာ လည္တိုင္ လွပဆန္းၾကယ္ေသာ ေတာင္ပံတို႔ရွိေသာ ဥေဒါင္းကို ၾကင္ယာအျဖစ္ေရြးခ်ယ္လိုက္ပါတယ္။ ဒီေတာ့ ပတ္၀န္းက်င္က ငွက္ေတြက ၾကင္ေဖာ္ေရြးခံရတဲ့ ဥေဒါင္းကို ၀ိုင္း၀န္းခ်ီးက်ဴးၾကတာေပါ့။ ၾကင္ေဖာ္ေရြးခံရတ့ဲ ဥေဒါင္းက ဘ၀င္ျမင့္လာၿပီး အေတာင္ကိုျဖန္႔ အၿမီးကိုေကာ့ေထာင္ၿပီး က ေတာ့တာေပါ့။ ဒီေတာ့ မျမင္သင့္တဲ့ အစိတ္အပိုင္းေတြကို အားလံုးျမင္သြားၾကတယ္။ ဒီအခါမွာေတာ့ ေရႊဟသၤာမင္းက အရွက္အေၾကာက္ ကင္းမဲ့သူအား ငါ့သမီးကို မေပးႏိုင္ဆုိၿပီး ေရြးခ်ယ္ထားျခင္းကို ဖ်က္ဆီးလိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္ အမ်ိဳးတူ ဟသၤာတစ္ေကာင္နဲ႔ပဲေပးစားလိုက္ေတာ့သည္။
         
          ဒီမွာ စဥ္းစားစရာေတြအမ်ားႀကီးေတြ႕ရပါတယ္။ မတူတာေလးေတြဆိုပါေတာ့။ မိဘ အျမင္နဲ႔ သားသမီးအျမင္၊ ယဥ္ေက်းမႈျခားနားေတြ…မ်ိဳးႏြယ္ျခားနားတာေတြ……….ေပါ့။

          မိဘက တစ္ဦးတည္းေသာသမီးေလးမို႔ ခ်စ္လြန္းလို႔ သမီးစိတ္ႀကိဳက္ ၾကင္ယာဖတ္ေရႊးခ်ယ္ခြင့္ေပးခဲ့တယ္။ သမီးကလည္းငယ္ရြယ္သည့္အေလ်ာက္ အလွပဖတ္ကိုဦးစားေပးခဲ့တယ္။ ဒီေတာ့ ဖခင္ျဖစ္သူကေတာ့ ခ်စ္သမီးေရြးခ်ယ္လိုက္တဲ့ ၾကင္ယာေတာ္ကို သတိထားၾကည့္ရေတာ့တာေပါ့ေလ။ ဒီမွာ အျမင္မတူမႈေတြျဖစ္လာတာေပါ့။ ဇာတ္ေတြျခားနားေတာ့ ယဥ္ေက်းမႈေတြျခားနားေတြကို ဖခင္က ျမင္လာတယ္။ သမီးကေတာ့ အလွပကိုပဲဦးစားေပးခဲ့တာေပါ့။ ဖခင္ရဲ႕စိတ္ထဲမွာေတာ့ အဆင္းလွပမႈေတြသည္ ပဓာနမဟုတ္။ ေလာကပါလ တရားႏွစ္ပါးထဲမွာပါတဲ့ ရွက္ျခင္း ဆိုတဲ့ တရားမဲ့ေနတဲ့အတြက္ ခ်စ္သမီး၏ ၾကင္ယာေရြးခ်ယ္မႈကို တားဆီးခဲ့သည္။ ေနာက္အမ်ိဳးတူ ဟသၤာတစ္ေကာင္နဲ႔သာေပးစားလိုက္ေတာ့သည္။ ဤအခ်က္က ဘာကိုျပသလဲဆိုရင္ ဘုရင္ဟသၤာမင္းရဲ႕ မ်ိဳးခ်စ္စိတ္ဓာတ္ကိုျပလိုက္တာပါပဲ။။ စာေရးသူအထင္ကေတာ့ ေရႊဟသၤာမင္းက အမ်ိဳးမတူမႈေၾကာင့္ ခ်စ္သမီးရဲ႕ ၾကင္ယာေရြးခ်ယ္မႈကိို ဖ်က္လိုက္တယ္လို႔ထင္ပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္လည္းဆိုေတာ့ ေရႊဟသၤမင္းက တျခားေရြးခ်ယ္မႈေတြကို မျပဳေစေတာ့ပဲ အမ်ိဳးတူ ဟသၤာတစ္ေကာင္နဲ႔သာေပးစားလိုက္ျခင္းေၾကာင့္ပါ။   

ဤသို႔လည္းစဥ္းစားမိသည္။ဘုရင္ႀကီးအေနနဲ႔ေခါင္းေဆာင္ေတြရဲ႕ငွက္အခြင့္အေရးခ်ိဳးေဖာက္တယ္လို႔ေျပာၾကမွာပဲလို႔ေပါ့ေလ။ ဒါေပမဲ့ ငွက္ဘုရင္ႀကီးအေနနဲ႔ ငွက္အခြင့္အေရးခ်ိဳးေဖာက္တယ္လို႔ အေျပာခံရမွာကို ဂရုစိုက္ေနမယ္ဟု မထင္ခဲ့။ အကယ္လို႔ ငွက္ဘုရင္ႀကီးအေနနဲ႔ ငွက္အခြင့္အေရးကို ခ်ိဳးေဖာက္ခံတာတို႔ ငွက္အခ်င္းအခ်င္း စာနာနားလည္မႈမရွိဘူးဆိုတာေတြကို ထည့္စဥ္းစားပါက ငွက္ဘုရင္ရဲ႕ ကိုယ္ပိုင္အခ်ဳပ္အာဏာကို ထိပါးေစာ္ကားလာမည္ မဟုတ္ပါလား သားသမီးနဲ႔ပတ္သက္လာပီဆိုေတာ့ေလ။ မ်ိဳးမတူ၊ယဥ္ေက်းမႈေတြျခားနားတဲ့ အသိုင္းအ၀ိုင္းႏွစ္ခုၾကားမွာေတာ့ မၿပီးႏိုင္တဲ့ျပႆနာေတြျဖစ္ပြားလာမွာပဲေလ။ ဆိုေတာ့ ငွက္ဘုရင္ရဲ႕စိတ္ဓာတ္ကေတာ့ သူ႔ကို ငွက္အခြင့္အေရး ခ်ိဳးေဖာက္တဲ့သူ၊ ငွက္အခ်င္းခ်င္းစာနာတဲ့စိတ္ထားမရွိတဲ့သူလို႔ ေျပာေနၾကမွာကို သူဂရုမစိုက္ႏိုင္ပါဘူး။ အမ်ိဳးကို ေစာင့္ေရွာက္လိုေသာစိတ္ဓာတ္၊ မ်ိဳးခ်စ္စိတ္ဓာတ္ေၾကာင့္ပါ။ အမ်ိဳးသားေရးကိစၥနဲ႔ယွဥ္လာပါက အျခာေသာ ကိစၥတို႔သည္ ဖြဲ စခြဲအျဖစ္သာ သေဘာထားလိုက္သည္။ ဤကဲ့သို႔စိတ္ထားမ်ား မထားလိုက္ပါက သူ႔ရဲ႕အမွားသည္ သားစဥ္ေျမးဆက္ အျပစ္တင္ျခင္းကိုခံေနရေတာ့မည္သာျဖစ္သည္။ ေရႊဟသၤာဟူေသာ မ်ိဳးႏြယ္သည္လည္း ဂုဏ္ေရာင္ေျပာင္ေနေတာ့မည္မဟုတ္ေတာ့ေပ။ မ်ိဳးဆက္သစၥာေဖာက္အျဖစ္ ဂႏၱ၀င္မွတ္တမ္းေရးထိုးခံေနရေတာ့မည္ျဖစ္သည္။

 ယခုေခတ္ ႏိုင္ငံေခါင္းေဆာင္မ်ား၊ မိဘမ်ားနမူနာယူသင့္တဲ့အခ်က္ေတြပါပဲ။ အမ်ိဳးမတူ ဘာသာမတူ ယဥ္ေက်းမႈမတူမွေတာ့ မည္သို႔မွ်စိတ္ခ်မ္းေျမ့ဖြယ္ရာေကာင္ေသာ အသိုင္းအ၀ိုင္းတစ္ခုျဖစ္လာမည္မဟုတ္ပါ။ “အခြင့္အေရးခ်ိဳးေဖာက္မႈ၊ ကိုယ္ခ်င္းစာနာမႈဆိုတဲ့ စကားလံုးေတြေအာက္သာ ျပားျပားေမွာက္ေနလိုက္ပါက မိမိတို႔ အမ်ိဳးဇာတ္၊ ယဥ္ေက်းမႈ ဓေလ့ထံုးစံတို႔ ကေမာက္ကမျဖစ္ေနၾကရမည္သာျဖစ္သည္”။

ဆိုေတာ့ အမ်ိဳးဇာတ္တို႔ၾကားမွာ သမိုင္းတရားခံ အျဖစ္ပဲခံမလား……အခြင့္အေရးခ်ိဳးေဖာက္မႈ၊ ကိုယ္ခ်င္းစာနာမႈဆိုေသာ အခြင့္မတူတဲ့သူေတြရဲ႕စကားလံုးလွလွေလးေတြကိုပဲ ဂရုစိုက္ေနၾကမလား

 ေရႊဟသၤာမင္းရဲ႕စိတ္ဓာတ္ကို အတုယူႏိုင္ၾကပါေစ၊ မိမိအမ်ိဳးဘာသာကို စိတ္မွန္စြာ သစၥာရွိေသာ ေခါင္းေဆာင္ေကာင္းမ်ားျဖစ္ၾကပါေစ…. မ်ိဳးခ်စ္စိတ္ထက္သန္ေသာ ေခါင္းေဆာင္ေကာင္းမ်ားျဖစ္ၾကပါေစ……..

          နစၥဇာတ္ေတာ္ကို မွီျငမ္းခံစားပါသည္………..
                  

စစ္မွန္စြာခ်စ္တတ္ပါေစ

ျပႆနာကိုေျဖရွင္းရာ၌ မွန္ကန္စြာေျဖရွင္းတတ္ဖို႔ အေရးႀကီးလွသည္။ ျပႆနာကုိ မွန္ကန္စြာမေျဖရွင္းတတ္လို႔ ဒုကၡေရာက္သြားရွာေသာ အေၾကာင္းအရာေလးတစ္ခုကို တင္ျပခ်င္ပါတယ္။

          ဘုရားရွင္လက္ထက္ေတာ္ကေပါ့။ အနာထပိဏ္သူေဌးအိမ္မွာ ေရာဟိနီမည္ေသာ ကြ်န္မတစ္ေယာက္ ရွိခဲ့တယ္။ တစ္ေန႔ သူမအေမက သမီးရယ္ ငါ့ကိုယ္ေပၚမွာနားေနတဲ့ ယင္ေကာင္ေလးေမာင္းေပးစမ္းပါလို႔ ေျပာတဲ့အခါမွာ ေရာဟိနီက က်ည္ေပြ႔နဲ႔ေဆာ္လိုက္တယ္။ ဒီေတာ့ အေမလုပ္သူခမ်ား ဒုခကၡေတြခံစားပီး ေသသြားရွာတယ္။ အဲဒီအေၾကာင္းအရာနဲ႔ပတ္သက္လို႔ ဘုရားရွင္က အတိတ္မွာလဲ ဒီလိုအလားတူအျဖစ္ပ်က္ ျဖစ္ခဲ့တယ္လို႔ မိန္႕ေတာ္မူခဲ့ပါတယ္။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ ဘုရားေလာင္းသူေဌး ေကာက္ခ်က္ခ်လိုက္သည္က ဒီေလာကမွာ ရန္သူပင္ျဖစ္ေသာ္လည္း ပညာရွိေသာ ရန္သူသည္သာ အျမတ္ဆံုးျဖစ္၏ လို႔ေပါ့။

          ဒီဇာတ္လမ္းေလးကိုဖတ္ၿပီးေတာ့ ဒီလိုေလးေတြးမိတယ္။ အမိေျမမွာ ျဖစ္ေနတဲ့ ျပႆနာမွာ ရန္သူက ပညာရွိသလား? ဒီေမးခြန္းကို ကိုယ့္ကိုယ္ကိုုေမးမိေတာ့ အမိေျမမွာျဖစ္ေနတဲ့ အမိျမန္မာလူမ်ိဳးေတြကို သနားလိုက္တာ။ ဘုရားေလာင္းေကာက္ခ်က္ခ်တာနဲ႔ဆန္႕က်င္ဘက္ျဖစ္ေနလို႕ပါ။

          ေနာက္တစ္ခုက အမိကေစခိုင္းလိုက္တာကို သမီးျဖစ္သူက ေျဖရွင္းနည္းမွန္ကန္စြာမသိလို႔ အမိဒုကၡေရာက္သြားရတာေလ။ ဒီလိုပဲ ျပည္သူသာအမိ၊ ျပည္သူသာအဖ ဆိုတဲ့ ေဆာင္ပုဒ္အရ မိဘျဖစ္တဲ့ ျပည္သူေတြကသားသမီးေတြကို ေစခိုင္းေနၿပီေလ။ ဒီေတာ့သားသမီးျဖစ္တဲ့ တိုင္းျပည္ေစာင့္ေရွာက္ရတဲ့ သူေတြက ကိုယ့္အမိေစခိုင္းတဲ့တာ၀န္ကို မွန္ကန္စြာေျဖတတ္ဖို႔လိုလာၿပီ၊ ကိုယ့္အမိခ်မ္းသာစြာရွိဖို႔လိုလာၿပီ။ ဇာတ္ေတာ္ထဲကသမီး ေျဖရွင္းတဲ့အတိုင္းမျဖစ္ပါေစနဲ႔လို႔ ဆုေတာင္းမိတယ္။ ၿပီးဒီေတာ့  ဆႏၵတစ္ခုလည္း ျဖစ္မိတယ္။ ကိုယ့္အမိကို စစ္မွန္စြာခ်စ္တတ္ေသာ သားေကာင္းသမီးျမတ္ေတြျဖစ္ပါေစလို႔ေပါ့……။

အမိျပည္သူ ျပည္သားမ်ား အားလံုး ေအးခ်မ္းသာယာရွိပါေစ……………………..မိုးညြတ္ခ

အေပးအယူမွ်တဖို႔လိုပါသည္…

အေပးအယူနဲ႔ပတ္သက္လို႔စကားပံုတစ္ခုၾကားဖူးသည္။ ပန္းေပးရင္အလွမ္းေဝးတယ္၊ ေပးတတ္ရင္နီးစပ္ပါတယ္ …ဆိုၿပီးေတာ့ေပါ့။

ေလာကမွရွိတဲ့သူအားလံုးကေတာ့ ကိုယ္ခ်စ္တဲ့သူကို အေကာင္းဆံုးေတြ၊ အလွဆံုးေတြကိုေပးခ်င္ၾကတာ မဟုတ္ပါလား…။သို႔ေသာ္တစ္ခါတရံမွာ…တိုက္ဆိုင္မႈေၾကာင့္ ေစတနာကိုေဝဒနာထင္သြားတတ္တာေတြလည္း ရွိပါတယ္…။ အခုလည္းၾကည့္ပါအံုး…ဆဒၵန္ဆင္မင္းကေတာ့…သူခ်စ္တဲ့ မိဖုရားႏွစ္ပါး…လွပါေစေတာ့..ေမႊးပါေစေတာ့…ဆိုၿပီး..အင္ၾကင္းပင္ကိုဦးကင္းနဲ႔အသာလႈပ္ၿပီးပန္းေတြကိုေၾကြေစခဲ့ပါတယ္။ ဆင္မင္းကေတာ့ေစတနာေတြနဲ႔ပါ။ အဲဒီမွာတိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ပဲ စူဠသုဘဒၵါအေပၚက်ေတာ့ ခါခ်ဥ္ေကာင္ေတြက်သြားေလရဲ႕….။ေလတိုက္လို႔တိုက္ဆိုင္မႈတစ္ခုျဖစ္သြားတာပါ။ ဆင္မင္းကတမင္ရည္ရြယ္ခဲ့ တာမဟုတ္ပါဘူး။ သို႔ေပမဲ့ စူဠသုဘဒၵါကေတာ့ တမင္ရည္ရြယ္တယ္လို႔ထင္မွတ္ၿပီး အၿငိဳးအေတးေတြထားခဲ့တာ ေပါ့။ အမုန္းတရားတို႔ေပါက္ဖြားခဲ့ေတာ့တာပါပဲ။ ခ်စ္ခင္မႈနယ္ပယ္ေဝးသြားတယ္ဆိုပါေတာ့။
ဆဒၵန္ဆင္မင္းေပးလိုက္တာကေတာ့ အႏွစ္မျပယ္တဲ့ခ်စ္ျခင္းေမတၱာေတြပါ။ စူဠသုဘဒၵါကေတာ့ အခ်စ္ခြန္အား ေပးသနားတယ္လို႔မထင္ပဲ အမုန္းခြန္အားေပးသနားလိုက္တယ္လို႔ထင္မွတ္သြားတာေပါ့….။

(ဒီအေၾကာင္းရာေတြကိုၾကည့္ၿပီး ပန္းေပးရင္အလွမ္းေဝးတယ္လို႔မ်ား တင္စားလိုက္ၾကသည္လား)

ေဟး……ေဘာ္ဒါတို႔ေရ………….ၿပီးလည္းၿပီးခါနီးၿပီ ဒီပကၤရာဘုရားရွင္လည္းၾကြလာခါနီၿပီး အားထည့္လိုက္ ၾကဦးစို႔၊……..ဒါေတြကေတာ့ ဒီပကၤရာဘုရားရွင္ၾကြျမန္းလာမည့္လမ္းကိုျပင္ဆင္ေနၾကတဲ့ လုပ္အားေပးအဖြဲ႕ရဲ႕အသံေတြပဲျဖစ္ပါတယ္….ဒီအခ်ိန္မွာ အမ်ားနဲ႔မတူ တမူထူးျခားတဲ့ သူတစ္ေယာက္က လုပ္အားဒါနပါဝင္ဖို႔ခြင့္ေတာင္းလာပါတယ္….သူလာတာကိုက ေကာင္းကင္ခရီးကေနလာျခင္းရယ္ပါ။ လုပ္အားေပးအဖြဲ႕ကလည္းဒီလူပါဝင္ရင္ေတာ့ သူ႔တန္ခိုးနဲ႔အျမန္ဆံုးၿပီးမွာပဲလို႔ယူဆၿပီးလက္ခံလိုက္ပါတယ္. ထူးဆန္းတဲ့သူကေတာ့ အေလာင္းေတာ္သုေမဓာအရွင္ရေသ့ရယ္ပါ။ အရွင္ရေသ့က တန္ခိုးႏွင့္မလုပ္ေဆာင္ပဲ အမ်ားနည္းတူ ကာယာဒါနအားျဖင့္ လုပ္ေဆာင္ပါေတာ့တယ္။ ဒီလိုနဲ႔ပဲ ဒီပကၤရာဘုရားရွင္ၾကြလာသည့္အခါ ေရေျမာင္းအနည္းငယ္က်န္ေနခဲ့ပါတယ္။ က်န္ေနတဲ့ ေရးေျမာင္းအေပၚမွာ သုေမဓာရေသ့က ခႏၶာကိုယ္ကို တံတားသဖြယ္ျပဳလုပ္ၿပီး ဘုရားႏွင့္တကြေသာ ေနာက္ပါသံဃာေတာ္အပါးေလးသိန္းတို႔ျဖတ္ၾကြဖို႔ ေလွ်ာက္ထား ပါတယ္။ ဒါကေတာ့ ဘုရားေလာင္းေတာ္တို႔သာျဖည့္က်င့္ႏိုင္တဲ့ စိတ္ဓာတ္ပါ။ ေလးသိန္းေသာ သံဃာေတာ္မ်ား နင္းၾကြျမန္ပါက အသက္ပါ ပါသြားႏိုင္သည္မဟုတ္ပါလား။ အေလာင္းေတာ္အေနႏွင့္ မိမိတကိုယ္ေရတကာယ အတြက္ဆိုလွ်င္ တစ္ေနရာထဲပင္လွ်င္ အရဟတၱဖိုလ္ရႏိုင္ပါတယ္။ သို႔ေသာ္ အမ်ားသတၱဝါေတြအက်ိဳးကို သယ္ပိုလို၍ သဗၺညဳတဘုရားရွင္အျဖစ္ကိုဆုပန္ခဲ့ပါတယ္။ ဒီပကၤရာဘုရားရွင္ကလည္း ေလးအသေခ်ၤႏွင့္ကမၻာ တစ္သိန္းအထက္မွာ ေဂါတမဘုရားျဖစ္လိမ့္မည္ဟု ဗ်ာဒိတ္ေပးေတာ္မူခဲ့ပါတယ္။
 ဘုရားရွင္လာမည္မို႔လာေရာက္ဖူးေျမွာ္ၾကေသာ ပရိသတ္အတြင္း၌ သုမိတၱာအမ်ိဳးသမီးလည္း အပါအဝင္ျဖစ္သည္။ သုမိတၱာသည္ အေလာင္းေတာ္ကို ျမင္လွ်င္ျမင္ခ်င္းကတည္းကပင္ ခ်စ္ခင္ ျမတ္ႏိုးသည့္ စိတ္ေပၚေနခဲ့သည္။  အရွင္ရေသ့အားဘုရားရွင္အားလွဴဒါန္းဖို႔ရန္ယူေဆာင္လာခဲ့ေသာ ၾကာပန္း ရွစ္ခိုင္ထဲမွ ၾကာငါးခိုင္အား အရွင္ရေသ့လွဴဒါန္းရန္ေပးအပ္ပါ၏…က်န္သံုးခိုင္ကေတာ့ အကြ်ႏု္ပ္လွဴဒါန္းရန္အတြက္ ျဖစ္ပါေစ..ဟု ေျပာဆိုလွဴဒါန္းၿပီး အရွင္ ရေသ့ အရွင္သည္ ဘုရားျဖစ္ဖို႔ရန္ ပါရမီေတာ္တို႔ကို ျဖည့္က်င့္ေနသမွ် ကာလအေတာအတြင္း ကြ်ႏု္ပ္သည္ အရွင္ႏွင့္အတူတကြ ညီမွ်ေသာျဖစ္ပါရေစသတည္း…..ဟု ဆုပန္ခဲ့သည္။

ဒီအျဖစ္ပ်က္ကေတာ့……ပန္းေပးရင္အလွမ္းေဝးတယ္ဆိုတဲ့ ဆုိစကားရဲ႕ဆန္းက်င္ဘတ္…ေပးတတ္ရင္နီးစပ္ ပါတယ္……လို႔ျဖစ္လာတယ္လို႔ထင္ပါတယ္…….

ဒါကေတာ့ ေလာကဆိုရိုး တစ္ခုကိုဆန္းစစ္ၾကည့္ယံုပါ…..ဒါေလးေတြကိုဖတ္ၿပီးေတာ့ ဒီလိုေကာက္ခ်က္ခ်မိ သည္…အမွတ္မထင္ မရည္ရြယ္ပဲမွားခဲ့တဲ့ မွားသြားတဲ့အရာေတြကေတာ့ ရွိၾကမွာပါ။ အကယ္လို႔ ဒီလိုအမွား ေတြႀကံဳခဲ့မယ္ဆိုရင္ စိတ္ထဲမွာ အၾကာႀကီးအၿငိဳးအေတးေတြ၊ အာဃာတေတြမထားမိဖို႔လိုပါတယ္….။အကယ္ လို႔ထားခဲ့မယ္ဆိုရင္…..ေမတၱာေတြခန္းေျခာက္သြားမွာစိုးလို႔ပါ။

အစမထင္က်င္လည္ခဲ့တဲ့သံသရာႀကီးထဲမွာ….ခ်စ္ခဲ့သူေတြ၊ မုန္းခဲ့သူေတြဆိုတာ ျဖစ္ခဲ့ၾကမွာပဲ…။ျဖစ္ခဲ့တာေတြ၊ ရွိခဲ့တာေတြ ျဖစ္ပါေစေတာ့၊ ရွိပါေစေတာ့အသိဥာဏ္ရွိရွိျဖစ္ေနရတဲ့ အခုဘဝအခုခ်ိန္မွာေတာ့ တစ္ဦးတစ္ေယာက္ရဲ႕အမွားေတြကို ခြင့္လြတ္ႏိုင္ေအာင္ ႀကိဳးစားၾကပါစို႔…..ဒါမွသာလွ်င္ စိုေသာ လက္တို႔မေျခာက္ခန္းမွာမဟုတ္ပါလား…

ဘုရားေဟာေဒသနာအရ…..စိုေသာလက္တို႔မေျခာက္ရန္အခ်စ္ႏွစ္ခ်က္ကိုေတြ႕ရသည္….

အရင္ဘဝမ်ားစြာမွာ အတူတကြျဖစ္ခဲ့ျခင္း၊

ယခုပစၥပၸန္ဘဝမွာ သူ႔အက်ဳိး ၊ ကိုယ့္အက်ိဳး အျပန္အလွန္ေဆာင္ရြက္ျခင္း….လို႔ရယ္ေပါ့။

အေပးအယူေတြမွ်တေနမယ္ဆိုရင္၊သူ႔အက်ိဳးကိုယ့္အက်ဳိးေတြအျပန္အလွန္ေဆာင္ရြက္ေနမယ္ဆိုရင္…အခ်စ္ေတြျပယ္ၾကမွမဟုတ္ပါဘူး….

စိုေသာလက္တို႔ေျခာက္ခန္းသြားမွာမဟုတ္ပါဘူး……ဒါေၾကာင့္……………………….